Τρίτη 28 Ιουλίου 2009

"Το τελευταίο Αντίο"



Αντίο !!!

Η ψυχή του έγινε ένας απέραντος αναστεναγμός. Περπάτησε γρήγορα μέχρι το αυτοκίνητο, οδήγησε αργά μες την άδεια πόλη. Δεν ήξερε που πήγαινε, ούτε τι ώρα ήταν. Τι σημασία είχε άλλωστε;

Έφτασε κοντά στο γραφείο του. Πάρκαρε στο πάρκιν, κι ανέβηκε στη ράμπα. Έστριψε στη γνωστή γωνία της πλατείας. Λίγα μέτρα πιο πάνω ένα ξενυχτάδικο Whine Bar. Άδειο, μόνο μια νεαρή κοπέλα πίσω από τον πάγκο του Bar.

Πήρε το ποτό του και αποτραβήχτηκε στο εσωτερικό του καταστήματος, κάτω από τα ηχεία, για να ακούει την απαλή μουσική. Άναψε τσιγάρο, έκλεισε τα μάτια και άφησε τον ρυθμό της καρδιάς του να χτυπάει στο ρυθμό της μουσικής που έπαιζε…

Ήπιε δυο γουλιές αλκοόλ, ζαλίστηκε. Στο τέλος της νύχτας, οι θεοί του είχαν φτιάξει ένα όμορφο παραμύθι… κι ας μην ήταν ικανό να του πάρει την απογοήτευση και να του δώσει πίσω τις χαμένες του αναπνοές…

Κράτησε δυο στάλες ουρανό και μια μπουκάλα ήλιο, ζητιάνεψε φως απ' το πρώτο αστέρι, μεθυστική αθώωση να νιώσει μιας και σάπισαν οι σκέψεις κι καρδιά του θρυμματίστηκε. Φταίει το αλκοόλ σκέφτηκε… πλήρωσε κι έφυγε! Όλα είχαν τελειώσει στο τελευταίο αντίο…

Το ταδίδι ενος παλιάτσου

Δεν υπάρχουν σχόλια: